اختلال طیف اتیسم، اختلال رشدی – عصبی است که از طریق دو معیار تشخیصی نقض در مهارت های ارتباطی – اجتماعی و وجود رفتارها، علایق و فعالیت های تکراری و محدود تشخیص داده می شود. از همان توصیفات اولیه از اتیسم، نواقص ارتباطی به عنوان ویژگی های اصلی اتیسم در نظر گرفته می شد که البته تاکید بر جنبه های مختلف ارتباط در اتیسم در طی سال ها تغییر کرده است.

با این وجود آسیب در ارتباط همچنان به عنوان شرط اصلی برای تشخیص اتیسم باقی مانده است.

می دانیم مشارکت در تبادلات ارتباطی با دیگران در بافت های اجتماعی یک توانایی بسیار مهم بشر می باشد و این موضوع بر توانایی ما در شکل دهی روابط و شرکت در فعالیت های فرهنگی و اجتماعی تاثیر می گذارد. بنابراین بهبود مهارت های ارتباطی – اجتماعی دراین افراد یکی از اهداف مهم برای مداخلات می باشد.

بدون شک می دانید که برنامه ریزی برای رسیدن به چیزی که می خواهیم، بسیار مهم است و قطعا داشتن نقشه راه ما را قدم به قدم به اهدافمان نزدیک می کند. در سفر ارائه خدمات به افراد دارای اختلال طیف اتیسم، این کار با ارزیابی و ترسیم نیم رخی از نقاط قوت و ضعف فرد آغاز می شود. سپس می توانیم اولویت ها و استراتژی های خود را بسازیم. هدف نهایی ارزیابی در این مسیر تعیین نیازهای فرد دارای اختلال اتیسم و ایجاد سیستم ارتباطی مناسب برای این فرد است.

این کتاب دارای 6 فصل است. در فصل اول مفاهیم ارتباط، زبان و گفتار مورد بحث قرار گرفته اند.

شما در آخر این فصل قادر خواهید بود بین این مفاهیم تمایز قائل شوید. در فصل دوم به بررسی عمده ترین انواع ارزیابی ها پرداخته شده است و برای درک بیشتر، از هر نوع ارزیابی مثالی آورده شده است. در فصل سوم روند تشخیص نوزادان و نوپایان دارای اختلال طیف اتیسم و معیارهای تشخیصی اختلال مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در ادامه برای اینکه بتوانید به خوبی افراد دارای اتیسم را ارزیابی کنید ابتدا باید در فصل چهارم، با ارزیابی بر اساس مدل رشدی آشنا شوید و سپس در فصل پنجم، در چگونگی ارزیابی ویژگی های گفتاری، زبانی و ارتباطی در اختلال طیف اتیسم مهارت یابید. در فصل ششم، به اهمیت محیط ارتباطی و سبک های تعاملی با این افراد پرداخته می شود.