کم شنوایی و ناشنوایی

کم‌شنوایی و ناشنوایی

نا شنوایی به دسته‌ای از اختلالات گفته می‌شود که فرد به درجه‌ای از کم شنوایی رسیده است که نمی‌تواند از سمعک و سایر وسایل کمک‌شنوایی مانند کاشت حلزون و ... استفاده کند. فرد ناشنوا از دیگر روش‌هایی مانند لب‌خوانی‌، زبان اشاره و ... برای برقراری ارتباط و آموزش استفاده می‌کند. این در حالی است که فرد کم‌شنوا درجه‌ای از اختلال را دارد که می‌تواند از وسایل کمک شنوایی مانند انواع سمعک و کاشت حلزون استفاده کند.

کم‌شنوایی؛ سومین عامل ناتوانی

یک شاخص مهم جهانی به نام YLD ( سال‌های سپری شده با ناتوانی یک فرد) وجود دارد که بعد اقتصادی، جسمی و روحی کم شنوایی را بررسی می‌کند. در رده‌بندی این شاخص، کم شنوایی سومین عامل ناتوانی است. آمارهای رسمی منتشر شده توسط این سازمان حکایت از رشد روز افزون کم شنوایی ناتوان‌کننده طی سال‌های گذشته بخصوص در پنج سال اخیر دارد و از سال ۲۰۱۰ تاکنون نیز بر اساس گزارش‌های جهانی رتبه این بیماری از ۱۳ به رتبه سوم رسیده است که این نشان دهنده رشد روزافزون این بیماری در کشورها است. این درحالیست که بیش از ۵۰ درصد از انواع کم شنوایی و ناشنوایی بزرگسالان و ۶۰ درصد از انواع کم‌شنوایی و ناشنوایی کودکان با اجرای برنامه‌های پیشگیری و مراقبتی در نظام سلامت قابل پیشگیری اولیه هستند. همچنین دو سوم افرادی که دچار کم شنوایی هستند، در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند.

وضعیت شیوع کم‌شنوایی و ناشنوایی در ایران

در کشور ما نیز نوزادانی که به کم شنوایی ناتوان کننده مبتلا می‌شوند حدود ۲.۷ نفر در هر ۱۰۰۰ تولد است. اما در برخی از استان‌ها این عدد تا حدود ۶ نفر در هر ۱۰۰۰ تولد نیز پیش رفته است.

زیر یک ماهگی؛ بهترین زمان غربالگری شنوایی

 متخصصان تاکید دارند که این متولدان جدید باید هرچه زودتر شناسایی شوند تا از مراقبت‌های تشخیصی و درمانی به موقع استفاده کنند. بهترین زمان غربالگری شنوایی و شناسایی، زیر یک ماهگی است و والدین باید نسبت به این موضوع حساس باشند. در حال حاضر در ایران غرباگری‌های شنوایی نوزادان برای همه‌ نوزادان انجام می‌شود تا در سن زیر سه ماهگی تشخیص قطعی کم شنوایی یا ناشنوایی انجام شود که بتوانیم قبل از شش ماهگی اقدامات درمانی را آغاز کنیم.

هدفون و پیرگوشی‌های زودهنگام

اما فارغ از عوامل موثر در ناشنوایی بدو تولد، یکی از عوامل خطری که جوانان و نوجوانان را هدف قرار داده، استفاده بی‌رویه از اصوات پر خطری است که به آن‌ها توجهی نمی‌شود. بویژه در کودکان و نوجوانان که از هندزفری یا هدفون استفاده می‌کنند و اصوات مختلف را در سطوح بالا ساعت‌ها گوش می‌دهند. این موضوع ممکن است برایشان تبعات داشته باشد. باید به فرزندان آموزش دهیم تا به شکلی از هدفون استفاده کنند که صدا آنقدر بالا نباشد که باعث نشنیدن صداهای اطراف شود.

استفاده از هندزفری یا هدفون با صدای بلند همچنین می‌تواند منجر به پیرگوشی زودهنگام و درجاتی از ناتوانی شنوایی برای این افراد شود که قابل جبران نیست.

این در حالی است که با اقدامات پیشگیرانه مناسب مانند محافظت شنوایی در برابر اصوات بلند، اجرای اقدامات مراقبتی از سلامت گوش و شنوایی و ایمن سازی افراد در برابر بیماری‌های عفونی می‌توان از ابتلا به کم شنوایی و بیماری‌های گوشی مربوط به آن، جلوگیری کرد.

 

چگونه می‌توان از مشکلات شنوایی جلوگیری کرد؟

• هرگز با صدای بلند موسیقی گوش ندهیم.
• در سطح ایمن بشنویم.
• سالم بشنویم.
• گوش کردن موسیقی باصدای بلند با هدست، هدفون و هندزفری و یا استفاده طولانی مدت از آنها موجب صدمه برگشت ناپذیر به شنوایی می‌شود.
• آسیب شنوایی ناشی از صدای بلند غیرقابل برگشت است.
• هرگز برای تمیز کردن مجرای شنوایی از گوش پاک کن و یا دیگر اجسام خارجی استفاده نکنیم.
• در آب‌هایی که مشکوک به آلودگی است شنا نکنیم.
• در صورت احساس درد در گوش از درمان‌هایی نظیر ریختن روغن یا مایعات غیراستریل و یا دمیدن دود (سیگار و ... ) در گوش خودداری کنیم.
• افراد کم‌شنوا می‌توانند از خدمات حمایتی مانند سمعک، کاشت حلزون، روش‌های توانبخشی، زبان اشاره و ... بهره ببرند.
• از طریق ارزیابی و غربالگری به موقع شنوایی در دوره نوزادی و سنین ۳ تا ۵ سالگی از شنوایی کودکان خود مراقبت کنیم.
• زمان طلایی برای انجام تست غربالگری به هنگام، تا یک ماه پس از تولد، تست تشخیصی بهنگام تا ۳ ماهگی و انجام مداخله درمانی تا ۶ ماهگی است.