Modulation of auditory temporal processing, speech in noise perception, auditory-verbal memory, and reading efficiency by anodal tDCS in children with dyslexia

نارساخوانی ( دیسلکسیا) یک اختلال عصبی رشدی است که در کودکان شایع است . تخمین زده می شود که 30 تا 50 درصد از افرادی که مبتلا به نارساخوانی تشخیص داده شده اند، نقص ادراکی شنوایی مشخصه اختلال پردازش شنوایی (APD) را نیز نشان می دهند.   برخی از مطالعات نشان می دهد که نقص در پردازش پایه شنوایی می تواند منجر به نقص واج شناختی به عنوان برجسته ترین علت نارساخوانی شود. بنابراین، در برخی موارد، ممکن است روابط متقابلی بین نارساخوانی و برخی از جنبه های پردازش شنوایی مرکزی وجود داشته باشد.  در سال های اخیر، تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال (tDCS) به عنوان یک روش ایمن برای تعدیل جنبه های پردازش شنوایی مرکزی در بزرگسالان سالم و مهارت های خواندن در کودکان مبتلا به نارساخوانی به کار گرفته شده است .  بنابراین، هدف این مطالعه بررسی تأثیر tDCS بر تعدیل جنبه‌های مختلف پردازش شنوایی مرکزی، جنبه‌های خواندن و ارتباط بین این دو حوزه در کودکان نارساخوان مبتلا به APD بود.  در این پژوهش  برای بررسی اثر دو آرایه الکترود از آرایش الکترودی  آند در STG چپ (AC)/کاتد در شانه راست و آند روی  STG/ چپ  وکاتد در STG سمت راست بر پردازش زمانی شنوایی، درک گفتار در نویز، حافظه شنوایی کوتاه مدت؛ و کلمه با فرکانس بالا، کلمه کم فرکانس، شبه کلمه و خواندن متن استفاده شد.  نتایج این کارآزمایی بالینی مدولاسیون متغیرهای مورد مطالعه در پردازش شنوایی مرکزی و متغیرهای دقت و سرعت خواندن را در مقایسه با وضعیت کنترل و شم در هر دو آرایه الکترود نشان داد.  نتایج ما همچنین نشان داد که بهبود دقت و سرعت خواندن متن و همچنین دقت خواندن شبه واژه‌ها با بهبود گفتار در درک نویز و پردازش زمانی مرتبط است.  نتایج این پژوهش می‌تواند در روشن کردن مبانی نوروبیولوژی  نارساخوانی و به‌ویژه فرضیه نقش پردازش پایه شنوایی و متعاقباً نقش قشر شنوایی در نارساخوانی مؤثر باشد. این نتایج ممکن است چارچوبی برای تسهیل توانبخشی رفتاری در کودکان نارساخوان مبتلا به APD فراهم کند