جشن روپوش سفید دانشجویان ورودی 1402 دانشکده توانبخشی

به گزارش سینا رسانه دانشکده توانبخشی، مراسم روپوش سفید دانشجویان دانشکده توانبخشی، روز چهارشنبه، هم‌زمان با اولین روز اسفند ۱۴۰۳، با حضور رئیس دانشکده، مدیران گروه‌های آموزشی، اساتید و دانشجویان برگزار شد. این مراسم، که از ساعت ۸:۳۰ تا ۱۰:۳۰ در فضای صمیمی و پرشور دانشکده جریان داشت، نمادی از ورود دانشجویان به عرصه عملی و کارآموزی بود.

در ابتدای برنامه، دکتر سید احمدرضا خاتون‌آبادی، رئیس دانشکده توانبخشی، با تبریک به دانشجویان، این مرحله از تحصیل را نقطه عطفی در مسیر حرفه‌ای آنان دانست. وی بر اهمیت مهارت‌آموزی، رفتار همراه با نوع‌دوستی و صبوری در برخورد با بیماران تأکید کرد و گفت: "اکنون که قدم در این مسیر گذاشته‌اید، باید از تجربیات اساتید بهره بگیرید و با دلسوزی و همدلی، به کاهش درد و رنج بیماران کمک کنید."

او همچنین با اشاره به تاریخچه ۶۰ ساله دانشکده توانبخشی، این مجموعه را نخستین و قدیمی‌ترین دانشکده توانبخشی کشور دانست و دانشجویان را به قدردانی از اساتید و پیشکسوتان این حوزه دعوت کرد.

دکتر آذر مهری، معاون آموزشی دانشکده، نیز با اشاره به جایگاه مهم کارآموزی، رعایت قوانین و مقررات را از اصول کلیدی این دوران دانست. او درباره حضور به‌موقع، پایبندی به اخلاق حرفه‌ای و رعایت پوشش مناسب توضیحاتی ارائه کرد و این اصول را لازمه موفقیت در مسیر شغلی دانشجویان برشمرد.

در ادامه، دکتر فرزانه فتاحی، عضو هیئت علمی گروه شنوایی‌شناسی، با اشاره به رسالت انسانی و حرفه‌ای حوزه توانبخشی، از دانشجویان خواست تا با نگاه همدلانه و دلسوزانه به بیماران بپردازند. او با ذکر حدیثی از امام جعفر صادق (ع) گفت: "شنواندن به افراد کم‌شنوا، بدون ملامت، صدقه‌ای نیکو است."

دکتر سیدمحسن میر، مدیر گروه فیزیوتراپی، نیز تاریخچه‌ای از جشن روپوش سفید ارائه کرد و گفت: این جشن نخستین بار در سال ۱۳۸۰ در دانشکده پزشکی و از سال ۱۳۸۳ در دانشکده توانبخشی برگزار شده است. او تأکید کرد که ورود به دوران کارآموزی تغییری مهم در مسیر تحصیلی دانشجویان است، زیرا: "آموزش در دانشکده مبتنی بر دانش است، اما کارآموزی مبتنی بر بیمار؛ و هنر درمانگر در ایجاد ارتباط مؤثر با بیمار نهفته است."

در بخش پایانی مراسم، دانشجویان به‌طور نمادین روپوش سفید خود را پوشیدند. اجرای موسیقی زنده، برگزاری مسابقه، بریدن کیک و گرفتن عکس یادگاری، حال و هوای مراسم را گرم و خاطره‌انگیز کرد.

این جشن نه‌تنها آغاز مسیر بالینی دانشجویان بود، بلکه یادآور تعهد و مسئولیتی است که در مسیر درمان و توانبخشی بیماران بر عهده خواهند داشت.